Mijn kamer moet ik netjes houden,
ook al weet ik niet waarom.
Mijn moeder zegt dat dat zo hoort
en dat vind ik toch zo stom.

Al mijn speelgoed schuif ik ’s avonds
doodgewoon onder mijn bed,
want dan weet ik morgen ook nog
waar ik het heb neergezet.

Als ik dan weer moet gaan slapen
en ik kijk naar het behang
zie ik van die enge spoken,
maar ik ben toch nooit echt bang.

Onder mijn bed kan nooit een monster!
Er bestaat geen enge man
die bij al dat vele speelgoed
nog een plaatsje vinden kan!