In mijn vaste stamkroeg stoeng der is een zatte griet,
te zingen oep de tafel , het was  een melig lied.
Ze kwam ineens nor mij terwijl ze varder zoeng,
“Ga ze ne farme gast” en ze draaide mij een toeng. 

Na amper een kwartierrekke en vijf pinten oep den toog,
Droenk z’is efkes deur en toen stoeng ze werral droog.
Ik konne kik ni volge , ik kon echt ni meer mee,
Ze riep nor de cafébaas mé een stuk in heur gillee.   

Doe ze nog ’s vol , ja  geft ons nog een pint,
En oek wa glaze bokes veur mijne beste vriend.
Tapt er nog ’s iene ,  ‘k zen bijlange nog ni zat,
‘k gon deur tot aan het gaatje, nee mij krijge ze ni plat 

In’t stad oep een terraske , gezellig in de zon .
Amper 5 minuten , de miserie die begon .
D’er sprong een zatte fles ineens oep mijne schoot .
Ze liet ne ferme boer ‘k verschoot men eige dood .

Ze begon mij af te lakken , ik was wel wa beschomd .
het was een ferm dink mor ze stoenk uit heure mond.
’T is ni te begrijpe dat zoiets eigelijk kon .
Ze riep mé heur frank bakkes ineens nor de garcon .

Doe ze nog ’s vol , ja ,  geft ons nog een pint .
En oek wa glaze bokes veur mijne beste vriend
Tapt er nog ’s iene , ik zen bijlange nog ni zat 
Ik gon tot aan het gaatje, nee mij krijge ze ni plat 

Mor ik heb het na gevonden,  kzen in mijn element  
ik heb na leren drinken gelak nen echte vent
Na gonne kik gewoon nor iedere kroeg in iedere stad 
Samen met die vrouwen zen ik alle dagen zat

Ook al hebbe ze af en toe een veel te grote klep
Hoe zatter da ze weurre hoe liever dak het heb	
Ze zen dan heel gewillig en zen dan ni meer ’t houwe
Der is nikske zo plezant dan nen hoop met zatte vrouwen 

Dus…
Doe ze nog ’s vol , ja ,  geft ons nog een pint .
En oek wa glaze bokes veur mijne beste vriend
Tapt er nog ’s iene , wij zen bijlange nog ni zat 
Wij gon tot aan het gaatje, nee ze krijge ons ni plat