Zou het niet leuk zijn op voetreis te gaan
Het hart op de tong, met stapschoenen aan
Praten en lachen, je zingt een refrein
Je weet niet hoe mooi de weg zal zijn

Ik toon je gebouwen, de mooiste op aard
Hersteld of vervallen, soms wereldvermaard
Huisjes in vakwerk in de alpensneeuw
Statige villa's uit de vorige eeuw

En ik leer je 't verschil tussen spar en den
Een raaf en een ekster, tussen heide en brem
We beklimmen een berg voor een andere kijk
Je kerft onze namen in de bast van een eik

En jij zorgt dan voor de mondvoorraad
En af en toe rusten als het wat minder gaat
Bij dorst onderweg vind je altijd wel wat
Een hut in de bergen, een kroeg in de stad

We maken eens tijd om mekaar te begrijpen
Mekaar te vertellen hoe we 't leven bekijken
Winter of zomer, regen of zon
In het licht van de maan of in een stemmig pension

En we halen verhalen van vroeger weer op
Die heerlijke zomers die hielden nooit op
De liefjes, verdrietjes, de simpele vreugd
En al onze vrienden uit onze jeugd

Aan het eind van de reis eindigt dit lied
Wees dan mijn minnaar en wees dan mijn vriend
Met soepele schoenen en opgewekt gemoed
Met jou aan mijn zij voel ik mij altijd goed.