Een doordeweekse avond in een doordeweeks café
verbaasde blikken toen ze binnen kwam
Ze was niet te bruin en ze was niet te bleek
gedecolteerd, ze zocht een man

Ze dronk coca cola met wat wiskey erbij
danste niet in de maat maar eerder vrij
oh, ze leek wel een sofietje met een rietje
"Viva la diva" was haar favoriete liedje

Ze boog wat voorover en ze keek in het rond
een knipoog naar de overkant
en wees gerust dat ze de kunst van de verleiding verstond
want ze verlamde zijn verstand

Hij dacht niet aan zijn kinderen
hij dacht niet aan zijn vrouw
ook al was hij in 't verleden altijd trouw
het was te laat hij had zich overgegeven
want op haar voorhoofd stond geschreven.

Neem me, bespeel me
Neem me maar met je mee
Amuseer je

Neem me, bespeel me
ook al ben ik morgen weer alleen

De ochtend kwam dichter
het werd klaar in zijn kop
het berouw na de zonde was daar

In een bed dat hij niet kende kroop hij moeizaam rechtop
en zijn hoofd dat voelde zwaar

Een jarenlang vertrouwen uitgewist op één dag
omdat hij het gevaar niet meer zag
Geconfronteerd met zijn onzuiver geweten
wou hij het liefst alles vergeten

Zij zat ondertussen al opnieuw in 't café
op zoek naar een kortstondig vuur
dat hij zich schuldig voelde daar zat ze niet mee
ze zocht opnieuw een avontuur

Ik ben een instrument je mag mijn snaren bespelen
dat lees je duidelijk in haar blik
ik ben een instrument dat je niet zal vervelen
dat is haar ultieme kick

Neem me, bespeel me
Neem me maar met je mee
Amuseer je

Neem me, bespeel me
ook al ben ik morgen weer alleen