Vissers vertellen verhalen van toen
Honderde jaren gelee
Woeste orkanen verzwolgen hun stad
Trokken haar mee onder zee

Vissers die zitten tot laat op het strand
Knopen hun netten met zekere hand
Toch denken zij aan de tijd van weleer
Toen deze stad nog bestond

Schepen en schippers, zij keerden steeds weer
Totdat de zee hen verslond

Geesten en spoken, die leven nog voort
in de verhalen die je dan hoort
Stormklokken luiden en angstige kreten
Is er nog leven, wie zal het ooit weten?
Maar de zeelui oud en wijs
Geven hun geheim niet prijs
Omdat het water koud en kil
Ook hen zal nemen als hij wil

Niemand van ons heeft de stad ooit gezien
Toch heeft zij eens echt bestaan
Zovele jaren die gingen voorbij
Sinds dat de stad is vergaan

Schuimende golven die teist'ren de kust
Maar vissers die kennen de zee
Zij weten wat er op de zeebodem rust
Dragen 't geheim met zich mee