Alleen stond ik voor ’t raam te staren
En ik zag m’n dochter spelen op ’t plein
Met een vriendje uit de straat
Zoals dat gewoonlijk gaat
Maar er scheen vandaag beslist iets mis te zijn
Ik ging eens kijken wat er aan de hand was
Doch daar werd alles plotseling teveel
Ze keek haar vriendje aan
In haar ogen blonk een traan
Terwijl ze half huilend tot hem zei

‘k Wil niet trouwen met jou
Dat blijft toch nooit bestaan
Net als mammie en pappie
Die het ook hebben gedaan
‘k Wil niet trouwen met jou
Dat brengt alleen verdriet
Net als bij mammie die pappie nooit meer ziet