Ze neemt afscheid van de dagen
De zon die plaats maakt voor de nacht
Ze neemt afscheid van de bomen
Van de gebouwen in de stad
Ze neemt afscheid van kleur, een witte winter en een zinderende zomer
Ze neemt afscheid van verre landen
En van haar eigen spiegelbeeld
Ze neemt afscheid van alles
Ze neemt afscheid van niets
Omarm je verbeelding
Het schijnt dat je zelfs zonder zicht
Kunt zien

Ze neemt afscheid van de sterren
En de ogen van wie ze liefheeft
Ze neemt afscheid van wat verandert
De tijd gaat door maar zij staat stil
Maar het meest nog neemt zij afscheid
Van die foto aan de muur
Waar haar lief zo knap, zo teder
Nu voor de tweede keer uit zicht verdwijnt

Ze neemt afscheid van alles
Ze neemt afscheid van niets
Omarm je verbeelding
Het schijnt dat je zelfs zonder zicht
Kunt zien