Niemand had het ooit gedacht
Niemand had het ooit verwacht
Hilda, Hilda, die zo verlegen lacht

Altijd tijdig op kantoor
Altijd op het rechte spoor
Hilda, Hilda, Hilda

Voor het eerst sinds jaren
Kwam ze met mooi gekrulde haren
en op kantoor ging het verhaal toen rond
Dat ze haar minnaar vond, gewoon op straat
En toen na weken, hij op haar lichaam uitgekeken
En door haar plannen afgeschrokken was
Toen begreep ze alles pas, maar toen was het te laat

Niemand had het ooit gedacht
Niemand had het ooit verwacht
Hilda, oh Hilda, die zo verlegen lacht

Altijd tijdig op kantoor
Altijd op het rechte spoor
Hilda, Hilda, Hilda

Het duurde dagen, voordat collega's gingen vragen
Maar Hilda had zich keurig ziek gemeld
Wel had haar chef verteld, dat ze zich vreemd gedroeg
Na weken, toen buren eindelijk bij haar keken
Stond op de tafel nog het restje thee
Daar slikte zij ze mee, het waren er genoeg

En toen na weken, de buren eindelijk bij haar keken
Stond op de tafel nog het restje thee
Daar slikte zij ze mee, het waren er genoeg