Ook al is er niemand
dan toch nog voel ik iemand in de buurt
als ik naar de radio luister
is het of iets duisters me begluurt
zelfs onder de douche
vang ik een glimp er van op
gezichtsbedrog
hoe raak je zoiets weer kwijt?

Soms ben ik onrustig
en loop dan heel strijdlustig door het huis
doe overal het licht aan
om goed te kunnen toeslaan als het juist
geruisloos achter me staat
ik haat die duistere kijk
die grilligheid
hoe raak je een schaduw ooit kwijt?

Als ik half in slaap
's avonds laat aan tafel zit
gewapend met een boek

dan zoek
ik een zwakke plek
een kier in haar zelfverdediging en dring
dan tot haar door

Ik ken haar zwakke kanten
wat er achter die charmante glimlach schuilt
als ze keihard loopt te zingen
weet ik als ze van binnen zachtjes huilt
dat beeld wat ze heeft van zichzelf
laat nooit meer zien dan de helft
het wordt pas heel
als zij mijn duisternis deelt.


Tekst: Rob Chrispijn
Muziek: Harry Sacksioni