Net toen het tuinfeest op gang kwam
en de baby zijn tweede slokje bier nam
terwijl opa een ogenblikje stilte vroeg
scheurde zij haar jurk aan stukken
en schreeuwde met een hoofd vol ketsjup
dat ze het leed van de wereld op haar schouders droeg
iedereen zat als bevroren
haar man ging van schaamte door de grond
onder dekking van die dodelijke stilte
stopte opa het laatste worstje in zijn mond

Gelukkig bij de buren
het hele feest lag op zijn gat
gelukkig bij de buren
die hebben altijd wat

Gelukkig bij de buren
ze heeft nu een flatje in de stad
gelukkig bij de buren
die hebben altijd wat


Tekst: Rob Chrispijn
Muziek: Harry Sacksioni