Rinus Rasenberg
Rinus Rasenberg - Ballade van Emma lyrics
Your rating:
Emma was al 15 jaar getrouwd met enen boer Die de liefde interesseerde geen ene mallemoer Hij streelde zijn koeien en koesterde zijn geld Graaide onder haar rokken als naar knollen in 't veld Zijn geld, zijn zilverstukken, vergaard in ene sok Bewaard diep in de kelder, in een vochtig donker hok Betastte daar zijn munten, 's nachts in het geniep Bij kaarslicht en in stilte, terwijl zijn Emma sliep Zij ging nooit naar de kapper, immers hij hield haar kort Zij droeg haar liefde dapper onder haar blauwe schort Verdriet begon te knagen aan haar eens zo blanke pit Pikte 't geld weg uit de kelder, ging er mee naar de smid Ze toonde hem de munten, schudde met de buit "Luister", sprak zij luide, "hoor je dit geluid Sla mij dezelfde munten uit een goedkoop metaal Als mijn man het verschil niet merkt, krijg jij een kapitaal" Dit staaltje valsmunterij, voor de smid een peulenschil En toen hij er mee klaar was, merkte niemand het verschil Ieder kent het spreekwoord van het ijzer en de smid Dat gesmeed wordt als het heet is en daarom zei hij dit: "Fors de prijs die jij betalen moet voor jouw misdadig plan Ook al ben ik medeplichtig aan het misleiden van je man Ik zal erover zwijgen, zolang ik hier verblijf De kosten van je opdracht, betaal je met je lijf" Triest was het lot nu van deze jonge vrouw Ze was voorgoed gevangen, gedreven in het nauw Laveerde noodgedwongen tussen liefde en bedrog Maar ik zou willen zeggen: wat dan nog, ja wat dan nog Maar met niemand kon zij praten, zeker niet met haar man Die alles zo wou laten, niet anders ook van plan Gelukkig was zij abonnee van een landelijk damesblad Dat zette haar op 't spoor van een psychiater in de stad Zij betaalde zijn adviezen gepast in klare munt Zij had niet in de smiezen hoe hij haar zaakjes runt Hij keerde haar om, halveerde zo haar buit Legde haar geheimen bloot, kleedde haar langzaam uit Zij las menig artikel over het wrede mannendom Over vrouwenemancipatie, zij begreep het en daarom Joegen spookjes door haar hoofdje heen En langzaam werd ze kwaad, goedgelovigheid Maakte plaats voor weerzin en voor haat Haar diepere gevoelens heeft zij degelijk verwoord In volgorde van opkomst Heeft zij de boosdoeners vermoord Haar man, de smid, de dokter, de diepvries aardig vol Zo zie je: emancipatie eist inderdaad zijn tol Maar de zaak is uitgekomen, verweerd en verzwakt Is zij voor de laatste keer door een agent gepakt De rechter heeft in Nederland het allerlaatste woord Ze had geluk dat ze een vrouw was Er volgde vrijspraak.... zegt het voort