Toen ik aan Marinette een serenade wilde brengen
Was zij, zonder te wachten, naar de opera gegaan
En met m'n eigen lied stond ik dus voor gek, wat jammer
En met m'n eigen lied stond ik dus voor gek

Toen ik met een flesje wijn bij Marinette wilde dineren
Had zij, zonder te wachten, 't avondeten opgemaakt
En met m'n flesje wijn stond ik dus voor gek, wat jammer
En met m'n flesje wijn stond ik dus voor gek

Toen ik met Marinette een heel klein eindje wilde fietsen
Had zij, zonder te wachten, al een autootje gekocht
En met m'n ouwe fiets stond ik dus voor gek, wat jammer
En met m'n ouwe fiets stond ik dus voor gek

Toen ik naar Marinette ging, met een klein boeketje bloemen
Zei zij, zonder te wachten, 'liefste' tegen een and're vent
En met m'n bloem boeket stond ik dus voor gek, wat jammer
En met m'n bloem boeket stond ik dus voor gek

Toen ik naar Marinette ging, om haar daarom te vermoorden
Was zij, zonder te wachten, aan een verkoudheid dood gegaan
En met m'n pijl en boog stond ik dus voor gek, wat jammer
En met m'n pijl en boog stond ik dus voor gek

Toen ik naar de begrafenis van m'n liefste Marinette ging
Was zij, zonder te wachten, uit haar schijndood opgestaan
En met m'n bloemenkrans stond ik dus voor gek, wat jammer
En met m'n bloemenkrans stond ik dus voor gek

'k Stond gewoon voor gek


(c) Rijk De Gooyer