Op een avond stond hij daar, zo verloren aan de bar
En vertelde mij hoe zwaar het noodlot hem trof
Want mijn job die ben ik kwijt
En ik denk vol bitterheid
Ik stond altijd klaar en heb geploeterd, ik heb geploeterd voor twee
En waar ik ook kon hielp ik mee
En ik weet nog hoe mijn huwelijk verliep, want ze ging er vandoor toen ik nog sliep

De dag dat het zonlicht niet meer scheen
Mijn geluk voorgoed verdween
Had het leven geen betekenis meer
De dag dat het zonlicht niet meer scheen
Stond ik helemaal alleen
En toen bloeiden zelfs de bloemen niet meer

Hij bedronk zich in die kroeg
Van mensen had ie echt genoeg
En zijn vrienden lieten hem meteen in de steek
Niemand hielp hem met een daad
Niemand gaf hem goede raad
Toen ik weggaan wilde riep hij:
Vreemde, help een vreemde vannacht
Ik heb niemand meer die op me wacht
Vreemde, laat ook jij me niet alleen
Anders zie ik misschien de morgen niet meer

De dag dat het zonlicht niet meer scheen
Mijn geluk voorgoed verdween
Had het leven geen betekenis meer
De dag dat het zonlicht niet meer scheen
Stond ik helemaal alleen
En toen bloeiden zelfs de bloemen niet meer

De dag dat het zonlicht niet meer scheen
Mijn geluk voorgoed verdween
Had het leven geen betekenis meer
De dag dat het zonlicht niet meer scheen
Stond ik helemaal alleen
En toen bloeiden zelfs de bloemen niet meer