ik ben een zanger, zonder meer één die het liefst in ledigheid verkeert
wat lezen, wat drinken, en telkens weer
veel te laat opstaan, ongegeneerd
maar mijn carrière roept weleens
ik ben artiest, gerespecteerd

u wilt dat ik mij als een god gedraag
maar ik voel me oud en opgejaagd
ik zie overal de hinderlaag
alleen het spelen dat doe ik graag
maar dit beroep is god geklaagd
hoe meer je geeft, hoe meer men vraagt

de dag dat niemand mij nog kent
dat 'k door het applaus niet meer wordt verwend
dan zal ik pas weten wie ik ben
terwijl een nieuw en vers talent
het nieuwe lied brengt, het nieuw kabaal
voor een nieuwe jeugd, een nieuwe zaal

het hoeft voor mij niet groot of chique
als het maar klikt met mijn publiek
ik heb zo'n maling aan kritiek
't zijn brave mensen, maar een beetje ziek
ik wil niet moeilijk doen, of excentriek
ik zoek mijn heil in de muziek

als ik zing, dan is het om bevestiging
als ik schreeuw, dan is het ter verdediging
ik wil ontdekken als verwezenlijking
elk andere soort, elk ander ras
voor ik verga tot stof en as
wil ik weten hoe de wereld was

waar ik ook kijk, 't is al geweld
verdriet en angst, gekweel om geld
ik had zo graag vriendschap, liefde, plezier
ik dacht zo, waarom zijn we anders hier
ik ben geen artiest, gerespecteerd
ik ben een zanger zonder meer, zonder meer