Ze heet geen Lola
Ze draagt geen stola
Maar wel een blauwe bloes met witte ruitjes
Woont in de polder
Ze slaapt op zolder
Daar doet ze alles op haar boerenfluitjes...
Ze is geboren
Daar bij het koren
Onder de sterren gaat ze wel eens wandelen
Ze heeft twee kleuren
Als bellefleuren
Ze geurt naar goudrenetten en amandelen
Ze heeft dat pure
Geen haute couture
Maar wat ze hebben moet dat heeft ze wel...
Daarom, daarom, roept elke vrijgezel:

Sien laat-es zien, Sien laat-es zien
Sien laat-es zien, hoe mooi je bent...
Sien laat-es zien, Sien laat-es zien
Sien laat-es zien hoe mooi!
Sien laat-es zien, laat-es zien, Sien hoe mooi je bent
Sien Laat-es zien, je bent mijn oogappelsien!

Die plattelandse
Moet je zien dansen
Dan zwaait ze driftig met d'r rooie lokken
Ze heeft dat warme
'n Tikkie Carmen
En ook d'r heupen hebben dat barokke
Ze heeft dat robuuste
Dat zelfbewuuste
En in d'r armen is het eeuwig lente
Als ze je kust, dan
Wees maar gerust, man
Ze breekt je hart meteen in gruzelementen
Ze is niet exotisch
En niet neurotisch
Maar wat ze hebben moet dat heeft ze wel...
Daarom, daarom, roept er elke vrijgezel:

Sien laat-es zien, Sien laat-es zien
Sien laat-es zien, hoe mooi je bent...
Sien laat-es zien, Sien laat-es zien
Sien laat-es zien hoe mooi!
Sien laat-es zien, laat-es zien, Sien hoe mooi je bent
Sien Laat-es zien, je bent mijn oogappelsien!

Ze gaat niet teaën
Ze gaat niet skiën
Maar mensenlief wat heeft ze'n allure...
D'r volle knieën
Zijn melodieën
Ze heeft d'r hele handel van nature!
Ze heef dat malse
Als ze gaat walsen
Dan gaat het mannenhart holderdebolder
Ze heeft dat verse
Van rooie kersen
Dat mooie hemellichaam uit de polder
Ze hoort potdorie
Bij Holllands glorie
En wat ze hebben moet dat heeft ze wel
Daarom, daarom, roept er elke vrijgezel:

Sien laat-es zien, Sien laat-es zien
Sien laat-es zien, hoe mooi je bent...
Sien laat-es zien, Sien laat-es zien
Sien laat-es zien hoe mooi!
Sien laat-es zien, laat-es zien, Sien hoe mooi je bent
Sien laat-es zien, je bent mijn oogappelsien!