Het is verschrikkelijk om te worden afgewezen
met opgeheven hoofd trek je je terug
je keert je om, er is een vijand
je kunt niets doen,je slaat geen brug
je eigen trots is voor nu
Je eigen straf

het is moeilijk om te worden afgedankt, 
Je verschuilt je in je eigen pijn
De gordijnen wil je sluiten
de deuren dicht, niet meer naar buiten
je wil nooit meer iets voor iemand zijn

Het is niet gemakkelijk om je bij neer te leggen
Je vraagt je af wat heb ik wel of niet gedaan
Er is geen ruimte om te voelen, En geen tijd om iets te zeggen
in jouw ogen ben ik voorgoed afgegaan

maar vooral geen meewarig gezang
en vooral geen goedkope hete tranen
dit afscheid was het kortste al leek het mij zo lang
ik zal maar heel snel nieuwe wegen banen

Het is verschrikkelijk dat je nu bent opgelucht
als hing ik als een steen om je nek
ik hou nog steeds van je lichaam, van ons rommelige bed
vergeet nog niet alles, nu ik vertrek