Wil je blijven, oké 
Het heeft toch geen enkele zin
Als je me maar niet ziet als jochie met de rozen
Want dan stort je hele droomwereld in 
Jij was zoals ze dat noemden het idealistische typ
Maar daar heb je nu verrekt weinig meer van
Je bent nu net zo materialistisch  als ik 
Maar hoe wil je, hoe wil je ’t anders dan? 

Ben ik te min, ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne? 

En toch wil je blijven 
Maar je pa, die wil het niet 
Ik denk dat je beter kunt gaan
En je moeder, die doe je ook veel verdriet 
Als je thuis komt zal ze zeggen: wat doe je me aan
Jouw moeder die ik moest aanhoren met haar gezwam 
Over de studie van je broer 
En dat je pa zo’n succesvol zakenman was 
Met andere woorden, wat ben jij een boer

Ben ik te min, ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne? 

Maar kijk uit, je bent het niet gewend 
Om te vreten van de straat 
Als je lichamelijk maar niet belangrijk vindt 
Dat is in feite niet waar het om gaat 
En als je ’t aankunt, nou kom dan gerust weer 
En anders dan donder je maar op 
Want het is echt niet dat ik niets om je geef 
Maar zo doe je, je hoofd in een strop 

Ben ik te min, ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min omdat je ouders meer poen hebben dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min omdat je pa in een grotere kar rijdt dan de mijne? 
Ben ik te min, ben ik te min, ben ik te min