Vrouw De Wild ging ’s middags rusten
Dan hing aan een haak in de muur
Haar rijkgescharnierde kunstbeen
Het hangt aan de muur en het tikt
Om van het vergaan van de tijd
Een duidelijk beeld te geven
In mijn straat van de lage huizen
Waar bloeiende meidoorns waren

Op een werkplaats tussen planken
Een hond in barensnood
Door een tiental kinderen gretig
Aangegaapt. Emmers water
Pijn die geleden werd
Om een beeld van de aanvang te geven
In de straat van de lage huizen
Waar bloeiende meidoorns waren

Gekke Toon kwam schrik aanjagen
Riep door een kier van de deur
Bezorgde de kleintjes een trauma
Was veertig, leek nog maar veertien
Had een moeder zo klein en oud
Om een beeld van verdriet te geven
Aan de straat van de lage huizen
waar bloeiende meidoorns waren

Een buurmeisje van zestien
Mag slapen bij mij in bed
Vier ouders vol argeloosheid
En ik zes jaar. Geen streling
Maar nabijheid in overvloed
Om een beeld van de liefde te geven
In mijn straat met lage huizen
Waar bloeiende meidoorns waren