Hij is zo braaf en eerlijk en dat kan me soms ontroeren
Hij zuipt niet en hij gokt niet en hij gaat niet naar de hoeren
Z’n handel en z’n wandel, daar is niets op aan te merken
Hij is zo vredelievend als de Wereldraad van Kerken
Hij is een idealist, o absoluut een idealist
Het is om van te kotsen zo rechtschapen als hij is
Hij doet nooit iemand kwaad en hij is akelig humaan
Het is volstrekt onmogelijk om met ‘m om te gaan

Daar valt niet mee te leven, met die man
Waarom ben ik gebleven bij die man
Wie kan me dat verklaren
’t Is nou al vijftien jaren
Waarom loop ik niet weg, nou het nog kan?

D’r valt ook niet te praten met die man
Ik raak in alle staten door die man
Ik heb ‘m opgegeven
Volledig afgeschreven
Nu ga ik ‘m verlaten, denk ik dan

Waarom pik ik dit allemaal
Waarom kap ik niet radicaal
Wat belet me om weg te gaan
Ben ik bang om alleen te staan?
Ik ga zó naar het reisburea
Boek een ticket naar Mexico
Waarom ben ik opeens zo zwak
Heb ik medelij met die zak?

Ik heb alles opgegeven voor die man
Een groot stuk van m’n leven voor die man
Het is niet te verdragen
Die ruzie alle dagen
D’r valt niet mee te leven, met die man

Ik wil iets anders
Iets anders dan dit
Totaal iets anders
Want zó is het shit
Het lijkt zo simpel
Geen enkel probleem
Het is de hoogste tijd dat ik nou eindelijk de benen neem want
Want

Daar valt niet mee te leven, met die man
Ik ben in ’t nauw gedreven door die man
’t Is nou al zoveel jaren
En god zal me bewaren
’t Is hard hoor, om te leven met die man

‘k Had altijd veel vrinden als ik wou
Waarom blijf ik nog één seconde trouw?
Ik had ‘m afgeschreven
Waarom ben ik gebleven
Of toch misschien omdat ik van ‘m hou