Als de pijn niet meer te dragen
En je het al'maal niet meer ziet
Als de zwaarte van de dagen
Je verdrinkt in een te groot verdriet

En als je niemand meer wil spreken
En je jezelf niet meer herkent
Zie je alleen nog je gebreken
En weet je niet meer ... wie je bent

Wie je lief heeft zal je nooit verlaten
Nee, je bent altijd een vriend van mij
Om te zwijgen en om te praten
Dan zeg ik ooit gaat dit voorbij

Niemand die het lot ziet komen
t'is een brutale overval
alles is je plots ontnomen
en nu ben je hier in de diepte van het dal

En als je tranen blijven stromen
En je denkt: 'ik heb gefaald'
Je niet meer verlangt naar wat gaat komen
En je twijfelt of je morgen nog wel haalt

Wie je lief heeft zal je nooit verlaten
Nee, je bent altijd een vriend van mij
Om te zwijgen en om te praten
Dan zeg ik ooit gaat dit voorbij

Je gooit stenen in het water
En het water rimpelt
Kijk het wordt oud
De stenen zinken naar de diepte
En je blijft ze tellen
Tot je de tel kwijt bent

Wie je lief heeft zal je nooit verlaten
Nee, je bent altijd een vriend van mij
Om te zwijgen en om te praten
Dan zeg ik ooit gaat dit voorbij

Alles gaat volgens getijden
Zoals het land de zee gedoogt
Zo zal de dag ook komen
Dat je tranen zijn gedroogd.