In deze stad ben ik geboren, 
in deze stad heb ik gezocht.
In deze stad liep ik verloren,
aan deze stad ben ik verknocht.

In deze stad waar de mensen schelden,
in den bocht van een rivier.
In deze stad wonen de helden,
van de voetbal en het bier.

't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
Want de stad die blijft bestaan.
't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
Ook als wij al zijn vergaan.

Deze stad waant zich de wereld, 
maar is in feite maar een dorp.
De mensen kijken niet veel verder, 
dan de afstand van hun handworp.

Deze stad begint te hopen, 
dat de winter overwaait.
En dat de warmte weer mag komen, 
en weer bloeit wat is gezaaid.

't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
Want de stad die blijft bestaan.
't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
Ook als wij al zijn vergaan.

Deze stad aan de stroom, 
is zo ambitieus.
Maar voor wie niet van hier is, 
nee, niet echt genereus.

En ik kan niet begrijpen, 
och, vanwaar toch die haat.
En al die angst voor een ander, 
och ik doe iedereen in de straat,
ne goeiendag, ne goeiendag, ne goeiendag, ne goeiendag.

't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
Want de stad die blijft bestaan.
't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
Ook als wij al zijn vergaan.

't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
't Is maar dat ik hier passeer.
't Houdt niet op, 
't houdt niet op.
En ik kom toch maar één keer.

Aan de skyline van de steden, 
zie je soms een heel verhaal.
Maar nog altijd staat den boerentoren, in de schaduw van de kathedraal.

©Tekst: Pieter Embrechts