Mijn hemel, blauw met gouden hallen
Mijn wolkentorens, ijskristallen
Kometen, manen en planeten, ah alles draait om mij
En door de witte wolkenpoort, tot diep onder de golven boort
Mijn vuur, mijn liefde zich in de aarde
Bij het water speelt een kind
En alle schelpen die het vindt, gaan blinken als ik lach

Ik Hou van de warmte op mijn gezicht
Ik hou van de koperen kleur van je licht
Ik geef je water in mijn hand
En schelpen uit het zoute zand
Ik heb je lief, zo lief

Als ik de aarde ga verwarmen
Laat ik haar leven in mijn armen
Van sterren weefde ik het verre, ah, het Noorderlicht
Maar soms ben ik als kokend lood
Ik ben het leven en de dood
In vuur, in liefde, in alle tijden
M’n kind, ik troost je, kijk omhoog
Vandaag span ik mijn regenboog
Die is alleen voor jou

(hij) Nee, nooit sta ik een seconde stil
(zij) ‘k Wil liever branden, neem me mee
(hij) Geen mens kan mij dwingen wanneer ik niet wil
(zij) Wanneer je vanavond gaat slapen in zee
(hij) Geen leven dat ik niet begon
(zij) En vliegen langs jouw hemelbaan
(hij) Je kunt niet houden van de zon
(zij) Ik wil niet meer bij jou vandaan
Ik heb je lief, zo lief

Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief
Ik heb je lief, zo lief