Wimpie en Toontje dat waren twee mensen
Heel doodgewoon, ja net als de rest.
Ze wilde graag drinken,
Maar hadden geen kroeggie.
En daaraan had Wimpie, gewoonlijk de pest.
Maar op een dag toen moest het gebeuren,
Ze kochten een kroeggie, het was wel geen pracht
Maar dat kon hun niet schelen, ze waren gelukkig
Ze kochten een kroeggie bij ons om de hoek.

En we hebben een kroeggie,
Hij zit op een hoekkie
Het is er gezellig,
Tis ons ideaal
En ben je een keertje,
Bij ons in het buurtje
Kom dan is ons kroeggie
Gerust allemaal.

Maar op een morgen zei plotseling Wimpie,
Kijk nou eens Toontje, hoe dat nou toch komt
Ik zit hier verdorrie op een soppend tapijtje
En die wc’s, die zien er niet uit
Dan ook nog die keuken, daar moest wat gebeuren
En dan die vloer, die wordt dan van hout
Ze hakte de knoop door, en nu is het over
En ze gooide die rotzooi der uit.

En we hebben een kroeggie,
Hij zit op een hoekkie
Het is er gezellig,
Tis ons ideaal
En ben je een keertje,
Bij ons in het buurtje
Kom dan is ons kroeggie
Gerust allemaal.

We hebben toen alles met vrienden besproken
En dat kroeggie, dat wordt een paleis
Wimpie kon toen zijn spullen gaan pakken,
En dat kostte geen enkele prijs
En bouwde een schuurtje, daar in dat duintje
Gewerkt van ‘smorgens tot ‘savonds laat
We gingen met vrienden er keihard aan werken
Want we wisten ons anders geen raad.

En we hebben een kroeggie,
Hij zit op een hoekkie
Het is er gezellig,
Tis ons ideaal
En ben je een keertje,
Bij ons in het buurtje
Kom dan is ons kroeggie
Gerust allemaal.

Willem en Toontje die waren gelukkig
Want hun kroeggie, dat was een paleisje
Ze konden genieten van hun eigen kroeggie
En dat verkopen ze voor geen enkele prijs.

En we hebben een kroeggie,
Hij zit op een hoekkie
Het is er gezellig,
Tis ons ideaal
En ben je een keertje,
Bij ons in het buurtje
Kom dan is ons kroeggie
Gerust allemaal.

En we hebben een kroeggie,
Hij zit op een hoekkie
Het is er gezellig,
Tis ons ideaal
En ben je een keertje,
Bij ons in het buurtje
Kom dan is ons kroeggie
Gerust allemaal.