Kom van dat dak af, ‘k waarschuw niet meer
Nee, nee, nee, nee,nee, nee van dat dak af
‘k Waarschuw niet meer
Kom van dat dak af, dat was de laatste keer 
Die song vergeet ik m’n leven lang niet
Die idiote tekst op een rock ’n roll beat
Ja wat denk je dat dat nummer altijd is geweest
Voor mensen die barsten van de hoogtevrees
Ja zo één die staat te trillen boven op een trap
En bij het ramen lappen al naar adem hapt
En vluchten kan niet meer en niet schuilen en zo
Want steeds hoor je ‘m weer op de radio:

En schoorsteenvegers breken bijna hun nek
Want die staan op de nok te swingen als een gek
En het werk op de bouw wordt óók ernstig vertraagd
Door het nummer dondert altijd daar van alles omlaag
En in de klokkentoren speelde menig kapelaan
Van dat dak af en is daarmee wel te ver gegaan
Ja die song is een ramp en zal dat altijd zijn
En dat alles door die maffe Koelewijn:

Toen ik geboren werd, was dat ding al een hit
Net als ’t Wilhelmus, alleen met veel meer pit
Jan Jansen z’n vrouw was een koorddanseres
Bij gebrek aan een touw klom ze op het bordes
Hoe verzin je toch zo’n tekst heb ik me afgevraagd
En een eindje verder wordt ‘ie ook nog erg gewaagd
Het eten werd koud en Jan Jansen werd heet
Dat de censuur daar nooit iets aan deed !:

Maar elke keer ga ik weer door ’t lint
Door die rock ’n roll beat en de zanger die ’t zingt
’t Swingt als een trein, zo is ’t maar net
Alleen die tekst gaat wel boven m’n pet !