In het Rommelstraatje nummer zeventien,
daar woont meneertje Slordevos,
je moest hem zien.
Hij heeft altijd dezelfde oude kleren aan,
en zegt bovendien,
dat hij ze mooi vind staan.
Er zitten grote gaten in zijn rooie pet,
en alle mensen zeggen,
nee dat is niet net.

‘Sochtends gaat ie zomaar uit z’n bed op straat,
hij wast niet eens zijn handen voor ie wandelen gaat.
Met ongekamde haren en zijn jas niet dicht,
en alle mensen zeggen dat is geen gezicht.
Maar meneertje Slordevos die hoort ze niet,
hij loopt te flierefluiten,
of hij zingt een lied.
Slordevos, Slordevos,
wat ben je toch een vreselijke slordevos.
Slordevos, Slordevos,
maar Slordevos maar Slordevos maar Slordevos 
die zegt: wha dat loopt wel los.

In het Rommelstraatje nummer zeventien,
daar lopen alle kippen los,
je moest eens zien.
En het geitje huppelt vrolijk door de tuin,
want meneertje Slordevos die neemt het ruim.
en hij zit de krant te lezen op de stoep,
en alle mensen zeggen,
kijk eens wat een troep.
Slordevos, Slordevos,
wat ben je toch een vreselijke slordevos.
Slordevos, Slordevos,
maar Slordevos maar Slordevos maar Slordevos 
die zegt: dat loopt wel los.



En als het soms eens regent nou dan blijft ie thuis,
dan kookt ie lekker suikersoep op zijn fornuis.
En al zijn brave beesten mogen binnen dan,
en ze eten met z’n allen uit dezelfde pan.
En Slordevos die laat gewoon de afwas staan,
hij heeft veel meer zin om,
vroeg naar bed te gaan.
Slordevos, Slordevos,
wat ben je toch een vreselijke slordevos.
Slordevos, Slordevos,
maar Slordevos maar Slordevos maar Slordevos 
die zegt: wha dat loopt wel los.