Dat Eva maar niet van die appel kon blijven
Dat merken we nog elke dag
Ik werk me kapot, m’n rug is verrot 
Maar ik weet dat ik niet mopperen mag 
Als ik loop te zeuren zal ik het betreuren
Een blik van jou zegt al genoeg
Want jouw wil is wet 
Zo is het maar net 
Vandaar dat ik zwoeg en ik ploeg

Maar toch zou ik jou voor geen goud meer willen missen
Al denk jij van niet wat kan jij je toch vergissen
Ben ik weer eens blauw, geef jij me een snauw
We doen het allebei 
Toch heb ik je lief al klinkt dat naïef 
Uit die grote bek van mij
Toch zou ik jou voor geen goud meer willen missen
Een vrouw uit een stuk, m’n grootste geluk ben jij

Al is jouw figuur dan misschien op den duur…
Niet langer zo strak en zo puur
Begrijp lieve meid het slijt met de tijd
Dat is soms de kracht der natuur
Je blijft me verleiden, ’t is niet te vermijden
Wat kan ik als man zonder jou? 
Soms ben je een plaag, toch mag ik je graag
En toon ik oprecht m’n berouw 

Maar toch zou ik jou voor geen goud meer willen missen
Al denk jij van niet, wat kan jij je toch vergissen
Ben ik weer eens blauw, geef jij me een snauw
We doen het allebei 
Toch heb ik je lief al klinkt dat naïef 
Uit die grote bek van mij
Toch zou ik jou voor geen goud meer willen missen
Een vrouw uit een stuk, m’n grootste geluk ben jij

Lalala…

 Ben ik weer eens blauw, geef jij me een snauw
We doen het allebei 
Toch heb ik je lief al klinkt dat naïef 
Uit die grote bek van mij
Toch zou ik jou voor geen goud meer willen missen
Een vrouw uit een stuk, m’n grootste geluk ben jij
Een vrouw uit een stuk, m’n grootste geluk ben jij