Ik denk er dikwijls aan
En ik droom er soms nog van
Mijn ouwe school aan de Groot Hertoginnelaan
Ik zie mezelf weer lopen door de Javastraat
De Laan van Meerdervoort en rechtsaf waar dat stoplicht staat
Daar staan nu twee gebouwen van een oliemaatschappij
Ik zal er niet om rouwen want ik hoor d'r niet meer bij
Ik wil alleen maar zeggen
Voor een paar mensen uit m'n klas
Die ik heb gekwetst door hoe ik in die dagen was
Er is hier en daar wat afgeleden
Door de dingen die we deden
Dat was niet best - maar we hebben wel gelachen

Het spijt me, Bartje Dekker, dat ik jou nooit heb gekozen
Wanneer we een partijtje gingen spelen met de klas
Jij mocht de ballen halen en ik zie je nog staan blozen
Alleen met je verkeerde benen in het groene gras

Het spijt me, Addie Suurmond, blauwe jongen uit Djakarta
Jij kwam later pas op school en je vader die was dood
En wij bleven het maar zeggen: Pinda Lekka Pinda Lekka
Jij vond dat niet zo geestig maar lachte mee en hield je groot

Het spijt me, Ans de Wit, dat ik jou nooit wilde vragen
Bij 't dansen of om uit te gaan, ik negeerde je verdriet
Het spijt me - maar mijn God, je was zo lelijk in die dagen
Ik zag je pukkels wel maar ik zag je tranen niet

Het spijt me, Gerard Nijhuis, dat we jou 'de juffrouw' noemden
We wisten toen nog niks van homosexualiteit
Ik begrijp nu dat je ons toen voor een leven lang verdoemde
Toen we jou dat schortje gaven voor de aardigheid

Het spijt me, Jan van As, dat ik niet naast je wilde zitten
Je stonk zo naar de viszaak van je vader in Oegstgeest
Het spijt me, Wim Verbeek, dat ik hakenkruizen zette
Op je schriften, omdat je vader NSB'er was geweest

Het spijt me van die woorden zoals 'Sproetekop' en 'Rooie'
En 'Krentenbaard' en 'Brillejood' en 'Stomme koeiereet'
Het spijt me van 'Ga weg lul, want jij ken toch niet gooie'
Het spijt me - want ik wist toch ergens heus wel wat ik deed

Ik denk er dikwijls aan
En ik droom er soms nog van
Mijn ouwe school aan de Groot Hertoginnelaan
Ik zie mezelf weer lopen door de Javastraat
De Laan van Meerdervoort en rechtsaf waar dat stoplicht staat
Daar staan nu twee gebouwen van een oliemaatschappij
Ik zal er niet om rouwen want ik hoor d'r niet meer bij
Ik heb alleen wat willen zeggen
Voor een paar mensen uit m'n klas
Die ik heb gekwetst door hoe ik in die dagen was
Het zijn allemaal gedane zaken
En het is ook nooit meer goed te maken
Het spijt me
Maar we hebben wel gelachen
Nou ja... gelachen