Ik heb altijd gedacht dat het mij niet zou gebeuren
Ik heb altijd gedacht: dat is niks voor jou en mij
Zelfs de laatste tijd niet toen je ramde met de deuren
En huilend door het huis liep en almaar vaker zei
Dat je van me weg wou en me niet meer kon verdragen
En dat je het wel gezien had, na zo'n jaar of tien
Ik dacht nog van: ze zegt maar wat, ze is moe de laatste dagen
En ik heb het niet geloofd en ik heb het niet gezien

Ik ben blijven zitten in mijn stoel
Lichtelijk geergerd en met een wrevelig gevoel
En ik dacht nog niet aan schelden
En ik dacht nog niet aan slaan
Ik dacht van lamaar lopen
Dat zal wel overgaan
En ik zei nog: als je weg wilt, nou kindjelief, dat mag
Maar doe niet zo belachelijk
Gewoon de hoek om, dag