Een vriend van mij heeft een jonge hond
Geen kleintje hoor, zo’n knoert
Maar met een speelse vrolijkheid
Die me telkens weer ontroert

Hij komt blij de kamer in
Op zoek naar een verzetje
Hoewel wij beter weten
Vindt hij het leven nog een pretje

Zijn lieve naïeve ogen, boven
Zijn machtig sterke kaken
Kijken je vrolijk vragend aan:
“Laten we nou lol gaan maken”

Want dat wil ie, dag in dag uit;
Stoeien, springen, dollen
Pijnloos in je handen bijten
En buiten met je hollen

Een enkele keer heeft ie succes
Vaak wordt ie afgewezen
Dan zie je hem later opgewekt
Als een gek de gang door sjezen

Hij rent de trappen op en af
Kauwt driftig op een laken
En vertelt me met zijn blik
Dat ie alleen óók lol kan maken

Één plek in huis is heilig want
Daar liggen jonge katjes
De trotse  moeder zit ervoor
Ze waakt over haar schatjes

Soms is de hond door het dolle heen
En niets kan hem nog raken
Steigerend staat ie voor de mand
Laten wij dan lol gaan maken!

De zijdezachte Missjes World
Zo kwetsbaar en zo teer
Kruipen achter moeder weg:
“Oh, daar heb je die engerd weer”  

De moederkat ze heft haar poot
En haalt venijnig uit
Verbijsterd deinst de lieve lobbes
Jankend achteruit
 
Met de tong ver uit zijn bek
Neemt ie de trap nog een paar keer
En loopt dan plotseling naar zijn mand
En valt dan doodmoe neer

In één seconde slaapt ie
En de kat heeft het gezien
Je ziet haar denken heb ik nou dan
Eindelijk rust misschien?

Argwanend loopt ze naar de hond
Gespannen als een snaar
Tilt toch even haar pootje op
Is er werkelijk geen gevaar?

Heel even twijfelt ze, denkt dan
Mijn kroost is nu wel veilig
En laat haar pootje dan weer zakken
Want in ’t dierenrijk is slaap nog heilig