Er leefde nog maar kort gelee
Niet gek ver hiervandaan
Een lieve kleine toverfee
En Fietje was haar naam
Fee-Fietje was haar naam
Full time in dienst als fee
Zodat ze nog een groentje was:
Een toverfee in spe

In het normale feeënwerk
Was zij nog niet bedreven
Je zag haar zwalkend door het zwerk
En over dorpen zweven
Meestal stortte ze dan neer
Bezeerde zich erbij
Maar even later vloog ze weer
Door het luchtruim vrij en blij

Fee-tje Fietje Fee-tje Fie
Kijk toch heel goed uit
Fee-tje Fietje Fee-tje Fie
Je vliegt nog door een ruit!
Je zwaait je kleine toverstaf
Vervaarlijk in het rond
Zie toch van je kunsten af
Je maakt het veel te bont

Een man vroeg eens voor zijn gezin
Een lang gelukkig leven
Fie ging op zijn wensen in
Beloofde het wel even
De man was een gelukkig mens
Ook Fie was in haar sas
Ze wist nog niet wat voor zo’n wens
Zoal niet nodig was

Één oorlog moest er afgezegd
Twee stormen moest ze keren
Een overstroming omgelegd
Een muilkorf voor twee beren
Een hele kust verstevigen
Een ruzie moest gesust
Twee branden, hele hevige
Moesten uitgeblust

Fee-tje Fietje Fee-tje Fie
Jong en onbezonnen
Fee-tje Fietje Fee-tje Fie
Waar ben je aan begonnen?
Toveren kun jij nog niet
Je weet niet hoe dat moet
En aan het einde van het lied
Doe jij meer kwaad dan goed!

De Hoofdfee keek haar heel streng aan
En zei: “Jij moest maar vlug
Naar dat gezin op aarde gaan
En neem je woorden terug
Wat jij beloofd hebt aan die man
Dat verbaast me hogelijk
Er is geen fee die zoiets kan
Die wens is echt onmogelijk!”

Fietje keerde terug op aard’
Vertelde ’t nieuws maar snel
De man sprong heel erg van de kaart
En sprong haast uit zijn vel
Zijn vrouw begreep het wel meteen
Bleef zitten waar ze zat
Die had er sowieso al geen fiducie in gehad

Fee-tje Fietje Fee-tje Fie
Jong en onervaren
Fee-tje Fietje Fee-tje Fie
Verstand komt met de jaren
Eens komt ook voor jou de dag
Dat je begrijpen zult
Er zijn nu eenmaal wensen die nooit worden vervuld