hij zat zo boordevol muziekhij zong voor groot en klein publiek
hij maakte blij, melancholiek
de troubadour
voor riches..... in de hoge zaal
zong hij een stoere, sterke taal
een lang en bloederig verhaal
de troubadour
maar ook het werkvolk uit de schuur
hoorde zijn lied vol avontuur
hoorde bij het nachtelijk vuur
de troubadour
de troubadour
en in de herberg van de stad
zong hij een drinklied op het nat
voor wie nog staan kon en wie zat
de troubadour
de troubadour

laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay
laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay

hij zong in een klooster stil zijn lied
van een mirakel dat geschiedt
ook als geen mens het wonder ziet
de troubadour
van vrouwen in fluweel of grijs
zong hij de harten van de wijs
zijn liefdeslied ging mee op reis
de troubadour
hij zong voor boeren op het land
een kerelslied van eigen hand
hij was van elke rang en stand
de troubadour
de troubadour
zo zong hij heel zijn leven lang
zijn eigen lied, zijn eigen zang
toch gaat de dood gewoon zijn gang
de troubadour
de troubadour

laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay
laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay

toen werd het stil, het lied was uit
enkel wat modder tot besluit
maar wie getroost werd door zijn lied
vergeet hem niet.....
want hij zat zo boordevol muziek
hij zong voor groot en klein publiek
hij maakte blij, melancholiek
de troubadour

laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay
laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay
laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay
laylalalaylalalaylalalaylala
laylalalalalalay