Stel ik heb weer eens zo'n bui
Dat ik midden in de nacht
Op een fiets zonder achterlicht
Naar jou toe kom om te zingen
Onder jou balkon
Stel dat jij me niet hoort, maar de buren wel
En ze laten me geen andere keus
Ik ben niet voor niets gekomen
Dus ik klim op je balkon, ja heus

Wat is jouw reaktie, nou wat zou je doen?
Wat is jouw reaktie, nou wat zou je doen?

Ik sta op jouw balkon, midden in de nacht
In het licht van een lantaarnpaal
Voor de buurman komt moet ik binnen zijn
Dus gauw!
Ik haal de kurk van een flesje port
En schenk alvast een glaasje in
Dan kus ik je wakker en zeg
Hoezeer ik jou bemin

Ik heb het dus gedaan wat ik hier vertel
Het had alleen een ander eind
Het was zo romantisch als het maar kon zijn
Ik stond daar dus met een flesje port
En kuste je wakker zo zacht
Toen bleek dat tante Jozefien
Daar sliep die nacht

Wat was haar reaktie, nou wat deed ze toen?
Wat was haar reaktie, nou wat deed ze toen?