Ach, ken je het verhaal niet van kabouter Pim te O.,
die 's avonds vaak het huis uitsloop, zacht, een zak met stro.
En als hij in het centrum was waar alles was verlicht,
dan kroop hij in zijn strozak en kneep zijn ogen dicht.

Kabouter Pim was een Damslaper,
bijzonder eigenwijze opdonder,
lijntrekker, baliekluiver,
hippe fuiver, huizenkraker,
opmaker, raddraaier,
onrustzaaier.
Punt!

Zo werd hij 's ochtends wakker van het knetterend verkeer.
Dan poetste hij zijn tanden en riep: ‘Dat doe ik meer:
vanavond slaap ik op de brug en morgen op de markt.
Het stadspark laat ik rustig links, totdat het is geharkt.’

Kabouter Pim was een Damslaper,
bijzonder eigenwijze opdonder,
lijntrekker, baliekluiver,
hippe fuiver, huizenkraker,
opmaker, raddraaier,
onrustzaaier.
Punt!

Toen ging het op een avond voor kabouter Pim goed fout:
hij pitte op een bouwterrein, hoog, op een stapel hout
en 's ochtends werd hij wakker, misschien door een gerucht.
Het was ‘s woensdags kwart voor negen, 100 meter in de lucht.

Kabouter Pim was een Damslaper,
bijzonder eigenwijze opdonder,
lijntrekker, baliekluiver,
hippe fuiver, huizenkraker,
opmaker, raddraaier,
onrustzaaier.
Punt!

‘Hé, haal me uit die grijper,’ riep hij, ‘haal me hier vandaan!’
De kerel in de hijskraan keek hem eerst verbijsterd aan.
‘Wat moet u in mijn grijper?’ riep hij, ‘hup, wij moeten door.’
‘Ik wist het niet,’ riep Pim uit O., ‘ik lag nog op één oor.’

Kabouter Pim was een Damslaper,
bijzonder eigenwijze opdonder,
lijntrekker, baliekluiver,
hippe fuiver, huizenkraker,
opmaker, raddraaier,
onrustzaaier.
Punt!

Nou kijkt hij, als ie buiten slaapt, eerst even waar hij ligt.
Verbeeld je: op een overweg en de spoorwegbomen dicht
of midden op een ophaalbrug, net waar de weg zich splitst.
Dan liever een politiecel, heel veilig op een brits.

Kabouter Pim is een Damslaper,
bijzonder eigenwijze opdonder,
lijntrekker, baliekluiver,
hippe fuiver, huizenkraker,
opmaker, raddraaier,
onrustzaaier.
Punt!