Elke ochtend vroeg om kwart voor zes
staan we naast ons eigen warme nest,
roze op het koude zeil,
slapjes als een ouwe dweil.
Rits de gymbroek van de lijn,
jakker naar het sportterrein.

Elke ochtend vroeg om kwart voor zes
zijn we in de weer in Oebele-West.
Staan we voor de houten keet
allemaal in de kou gereed,
lodderig in de natte dauw.
Als je stilstaat, vat je kou,
dus kan je beter sloven als de rest.
Elke ochtend vroeg om kwart voor zes.
 
Ik strompel tot mijn enkels door het kille natte slik
en als je wist waarvoor het was… Een sufferd, dat ben ik:
in plaats van fijn te slapen ren ik mijn benen uit mijn lijf.
En het bed was lekker warm, de deken stond op vijf.

Elke ochtend vroeg om kwart voor zes,
prut ligt op de weg naar het succes.
Sport daar groeit je body van!
Modder maar door de modder, man.
Kin omhoog en borst vooruit.
Dat weet ik ook toen gleed ik uit
O, lag ik maar weer in mijn warme nest…
Sport is leuk, maar niet om kwart voor zes.
 
Je bent doodop, je bent bekaf, je hunkert naar een stoel.
Een keeper staat vandaag de dag te dansen in zijn doel.
En als hij niet goed touwtje springt, dan telt hij niet meer mee.
Geef mij maar vanaf vandaag alleen maar sport op de teevee.
 
's Ochtends vroeg, jawel, om kwart voor zes:
een keeper hoort op dat uur in zijn nest.
Mijn rug doet zeer, mijn nek doet pijn,
ik heb geen zin om crack te zijn.
Waarom is het nodig dat ik keep
op tijden dat ik altijd sliep?
Sport is leuk en heerlijk, een succes,
maar niet meer 's ochtends vroeg om kwart voor zes.