Een speelbal van een traditie, die hij niet als de zijne ziet. 
Maar de jongens kijken naar hem op, dus nee zeggen kan hij niet. 
Hij trekt zijn vrolijkste gezicht en slaat zich er door heen. 
En alles wat hierna gebeurt is zijn eigen schuld.   

Ze lopen naar een vage tent waar hij anders nooit komt.
Het is eenoog maar toch platvloers, dat neemt hij maar voor lief. 
De meisjes tonen wat ze hebben aan Kors, Bob, Rick en Rien. 
De stoeren onder hen doen net, alsof ze nooit iets anders zien. 

Vijftig piek ellende zegt een man die beter weet. 
Hij wil er graag van af zijn, van het geschreeuw en het gefeest. 
Vijftig piek ellende zegt een man die beter weet. 
Morgen zal hij moeten liegen, iets wat hij nooit eerder deed.  

Een danseres loopt naar benee. Ze ziet direct waar ze moet zijn. 
Hij zit zich hevig te generen, omdat het toch iets met hem doet. 
Het is feest en de mannen schreeuwen, houdt je hand niet op je knip. 
Hij kijkt als een boer met kiespijn en stopt zijn centen in haar slip.   

Hier heb je vijftig piek ellende zegt een man die beter weet.
Maar hij wil er nu van af zijn, van het geschreeuw en het gefeest. 
Vijftig piek ellende zegt een man die beter weet. 
Morgen zal hij moeten liegen, iets wat hij nooit eerder deed. 

De roodverlichte dame lacht, op haar kruk vanachter glas.
Ze flirt en wenkt, naar eenzaamheid, gehuld in regenjas. 
Naar jonge jongens, zoekend naar wat heldendom. 
Maar er is er 1 en die lacht niet, want morgen is hij bruidegom.   

Dronken ogen kijken hem aan, ben jij nou toch een vent. 
Dat zou hij toch wel moeten weten, zolang als hij me kent. 
Maar Kors is liever heer dan kerel, zeker deze nacht.
Want er is iemand die hem lief heeft, die dit niet van hem verwacht.




(c) André Liedorp