een lange rechte weg en ik was nog lang niet thuus
ik was al meer dan een dag of 4 van huus
der was opens een bocht, woar ik `m nog lang niet zocht
een boom een kanl, en ik lag in `t ziekenhuus

iedereen was erg met mien begoan
veur een ton an bloemen en fruit had ik an`t bedde stoan
alle brieven die ik las, toen beseffen ik pas
ik zal der mien toch zelf deur motten sloan

op eigen kracht mot i-j `t zien te maken
op eigen kracht want i-j kriegt `t niet cadeau
op eigen kracht mot i-j `t reusken raken
geef niet op zeg gin stop now the show

op eigen kracht mot i-j `t leaven deur
als schient de moan i-j roekt gin rozengeur
ik prakkizeren heel wat af
ik denk ik word helemoal maf
hulp had ik zat moar ik mos d`r eigens deur

de aandacht die ik had was welgemeend
ik had mien hart an de zuster(tjes) uutgeleend
moar toch kwam dat moment
wat missen ik mien band
toen ik dat beseffen ston ik as versteend