Als de muren konden praten 
Over alles wat ze zien 
Ja, dan zouden hun verhalen 
Ons verwonderen, misschien 
Want er bestaat zoveel leed
Dat men niet weet 

Als de muren konden praten
Over alles wat gebeurd 
Achter ieder vensterraam 
Zouden wij niet zo voldaan 
Elke avond slapen gaan 
Er is zoveel eenzaamheid
Die uit trots verborgen blijft 
En waaraan geen mens wat doet 
Omdat niemand ze vermoedt 

Als de muren konden praten
Over alles wat geschied
Zou er soms wel iemand zijn 
Die een mens troost in ’t verdriet 
Maar de muren praten niet 
En die muren zwijgen stug 
Over liefde en geluk 
En bewaren elk geheim 
Waarvan zij getuigen zijn 

Als de muren konden praten 
Over jou en over mij 
Zal de hele wereld zien 
Dat er ondanks leed en pijn 
Nog verliefde mensen zijn