In de stad Amsterdam 
Waar de zeelieden lallen 
Tot hun nachtmerries schallen 
Over oud-Amsterdam 
In de stad Amsterdam 
Waar de zeelieden dronken 
En als een wimpel zo lam 
In de dokken gaan ronken 

In de stad Amsterdam 
Waar de zeeman verzuipt 
Vol van bier en van gram 
Als de morgen ontluikt 

In de stad Amsterdam 
Waar de zeeman ontwaakt 
Als de warmte weer blaakt 
Over Damrak en Dam 

In de stad Amsterdam 
Waar de zeelieden bikken 
Zilv'ren haringen pikken 
Bij de staart, uit de hand 

En van de hand in de tand 
Smijten zij het hun knaken 
Want ze zullen hem raken 
Als een kat in het want 

En ze stinken naar aal 
In hun grofblauwe truien 
En ze stinken naar uien 
Daarmee doen ze hun maal 

En na dat maal staan ze op 
Om hun broek dicht te knopen 
En dan gaan ze weer lopen 
En het boert in hun krop 

In de stad Amsterdam 
Waar de zeelui gaan zwieren 
En de meiden versieren 
Buik aan buik, lekker klam 

En ze draaien hun wals 
Als een wentelende zon 
Op de klank dun en vals 
Van een accordeon 

En zo rood als een kreeft 
Happen zij naar wat lucht 
Als opeens met een zucht 
De muziek het begeeft 

En met een air van gewicht 
Voeren zij dan met spijt 
Weer hun Mokumse meid 
Weer terug naar het licht 

In de stad Amsterdam 
Waar de zeelui gaan zuipen 
En maar zuipen en zuipen 
En dan nog maar een keer zuipen 

Zuipen op het geluk 
Van een hoer van de Wallen 
Of een Hamburgse hoer 
Nou ja, van een goed stuk 

Van een slet die zichzelf 
En haar deugd heeft geschonken 
Voor een gulden of elf 
En dan zijn ze goed dronken 

En met hun wank'le lijven 
Lozen zij dan hun drank 
Pissen zoals ik jank 
Op de ontrouw der wijven 

In de stad Amsterdam 
In de stad Amsterdam