Sa wari ko'y 

Lumipas na ang kadiliman ng araw 

Dahan-dahan pang gumigising 

At ngayo'y babawi na 



Muntik na 

Nasanay ako sa ‘king pag-iisa 

Kaya nang iwanan ang 

Bakas ng kahapon ko 



Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko 

Nagbago man ang hugis ng puso mo 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo 

‘Pagkat tuloy pa rin 



Kung minsan ay hinahanap 

Pang alaala ng iyong halik (alaala ng ‘yong halik) 

Inaamin ko na kay tagal pa 

Bago malilimutan ito 



Kay hirap nang maulit muli 

Ang naiwan nating pag-ibig (alam ko na ‘yan) 

Tanggap na at natututo pang 

Harapin ang katotohanang ito 



Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko 

Nagbago man ang hugis ng puso mo 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo 

‘Pagkat tuloy pa rin 



Muntik na 

Nasanay ako sa ‘king pag-iisa 

Kaya nang iwanan 

Ang bakas ng kahapon ko 



Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko 

Nagbago man ang hugis ng puso mo 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo 

‘Pagkat tuloy pa rin 

Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko 

Nagbago man ang hugis ng puso mo 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo 

‘Pagkat tuloy pa rin 

Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko (tuloy pa rin) 

Nagbago man ang hugis ng puso mo (hugis ng mundo mo) 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo (hamunin) 

‘Pagkat tuloy pa rin (tuloy pa rin) 

Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko 

Nagbago man ang hugis ng puso mo 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo 

‘Pagkat tuloy pa rin 

Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko (tuloy pa rin) 

Nagbago man ang hugis ng puso mo (oh..hoh..) 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo (handang harapin ang mundo) 

‘Pagkat tuloy pa rin 

Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko 

Nagbago man ang hugis ng puso mo 

Handa na ‘kong hamunin ang aking mundo 

‘Pagkat tuloy pa rin