D'r leet ein kis verborge, in kalde grond
al jaore aafgeslaote umdet neemus 'm dao vônd
ein kruuts vervaag op eike verraojt de kis
Maar wao det kruuts steit zuus-e pas asse d'r bis

Hae had de kis begraave, daomei d'n tiéd
Hae woel opniej beginne, van alles had-e spiét
De grônd in, zand d'r euver, en noéit miér d'roét
Vergaeve, zand d'reuver, en stampe tot besloét

Want hae woel 't kwiét (zand), 
hae woel 't kwiét (zand over tiéd)
Zand euver tiéd, (zand over tiéd)

hae woel 't kwiét (zand over tiéd)
hae woel 't kwiét (zand over tiéd)
Zand euver tiéd, (zand over tiéd)

'n Laeve in letters met kleurloze beelde van leid
van geluivige ketters met 't eelt op de zeel en 'n breid
glinsterend zilvere kruuts maar van de foute kant
't schiént dwars, dwars, door 't zand

Zal ik 't ind verklappe van 't verhaol
of zien de letste stappe
't zwaords van allemaol?

Gangk ôg 't book maar kaupe as det verschient
want geluif maar neet det zo'n verdreet
door zand verdwient 

hae woel 't kwiét (zand over tiéd)
hae woel 't kwiét (zand over tiéd)
Zand euver tiéd, (zand over tiéd)

hae woel 't kwiét (zand over tiéd)
hae woel 't kwiét (zand over tiéd)
Zand euver