Er zijn van die ongetrouwde vrijgezellen
Die doen of ze thuis zijn in hun kille flat
Ze denken: het wordt vanzelf gezellig
Als ik een geurig kopje koffie zet
Hoe goed die eenzamen dit ook bedoelen
Zij slaan de plank volledig mis
Het is thuis juist zo gezellig
Omdat daar altijd koffie is

Thuis, bij zijn kopjes en zijn schotels
Tafels en stoelen op het kleed
Daar ligt de knusheid in besloten
Daar heerst de vrede kamerbreed
Daar is geen plaats voor grote woorden
Maar vreugde om de kleinigheid
Daar staat het leven in het teken
Van streven naar gezelligheid

Neem nou die fiere feministe
Die bh-loos de status quo bestookt
Ze blijft een huisvrouw in haar diepste wezen
Want ze is nog lang niet uitgekookt
Moet je zo'n vrouw nou integreren
Betrekken bij het spel van kat en muis
Nee huisvrouw, als ik u mag adviseren
Blijf bij uw man, uw kind, blijf thuis

Waar is na schuld altijd vergeving
Waar is na zonde steeds berouw
Thuis, bij je vader en je moeder
Of, als je ouder bent, bij man of vrouw
Thuis

Of neem bijvoorbeeld eens de zeemens
Die stoer bij het uitvaren joelt: "Joho"
Wat denk je dat die zeebonk moet doorleven
Als hij een hoer bestijgt in Bilbao
Dan valt er niets meer te johoen
Dan is dat leven een vreemd kruis
En, treurend over het verspilde sperma
Denkt hij nog slechts aan moeder thuis

Thuis, met zijn duizend stille plekjes
Vertrouwde vlekjes op het behang
Daar zit de liefde in een weckfles
Dus gaat zij mee, een leven lang
Ach, er zijn natuurlijk wel eens woorden
Maar grif erken je elke fout
Je mag elkaar best eens vermoorden
Als je het maar gezellig houdt

Waar kun je altijd alles vinden
Waar is altijd een warme kruik
Waar mag je met het licht aan neuken
Waar hangt de lucht die je niet ruikt
Thuis