Pakhuizen vol met rimpelkneuzen, wie doet me wat, wie maakt me los
Die oude grijze pimpelneuzen spelen diefje met verlos
Opa’s toestand is verslechterd: zijn oogjes zijn al lekker rood
Opa is pensioengerechtigd; het recht te wachten op zijn dood

Kijk die vermoeide kromme ruggen, zie opa daar nu toch eens staan
Hij heeft iets van dat stomme stugge mij zie je niet de pijp uitgaan
Nou opa, we krijgen je er wel onder al kost het ons een jaar
Ga maar vast bidden. We hebben je begrafenis al klaar

Kijk met de hand vergroeide krukken. O, dat baasje is nog kras
Ondanks zijn vermoeide nukken doet ie nog elke dag een plas
Nou opa, dat zal niet lang meer duren en dan heb je een prostaat
En dan zal het je nog bezuren dat je niet de pijp uitgaat

Natuurlijk opa, we hebben veel aan jou te danken
Je bouwde een beetje aan mijn bestaan
Maar ik wou levensverzekeringsbanken  
En dat heb jij nog nooit gedaan      

Niet dat we jou dat kwalijk nemen
O nee,  wij bewonderen het, 
Geven je voor je levensgever 
Een keurige verzorgingsflat

En dan krijg je honderd gulden 
Nog vanwege je pensioen
Maar we kunnen je niet dulden 
Want we hebben veel te doen

Je moet niet aan m’n kop gaan zeuren
Dat je zaak zo eenzaam bent 
Kop op, opa, wees een vent

We hebben onze eigen zorgen: 
De kinderen die leren door
Want we denken al aan morgen
Daar heb je toch je hersens voor

Je zit hier veilig en geborgen
Je bent vrij om te gaan en om te staan
Wat zeg je opa, is er geen morgen?
Is zojuist je luchtpijp uitgegaan?