Ik sta, waar  zij geen vreemden voor elkaar
Ik zie ons land nu zonder grens
En zet de droom vlak naast de wens
En ik wil dat je weet dat ik sta.

Ik sta, ik loop geen mens meer achterna
Vastberaden als een kind
Dat door de kruimels op het grind
De weg naar huis weer vind
En ik wil dat je weet dat ik sta.

Ik sta tussen de tralies van de kooi door
En uit de klauwen van de sleur
Zoek ik naar een open deur
Maar ik wil dat je weet dat ik
Tussen de drempels van de wijk
Op zoek naar stofgoud in het slijk
En tussen de muren van de week
Steeds opnieuw naar jou uitkeek.

In mijn spel van wel of niet
In de zeepbel van erotiek
Paste zij perfect in mijn droom
Maar ze was mijn waarheid niet.

Ik sta waar het dorp van de toekomst ligt
Waar geen wet is en geen plicht
Veeg die traan van je gezicht
Want ik zoek jou en ik sta.

Tegen de kleur van een volmaakt decor
Glipte je tussen mijn vingers door
Jij bent van jou en niet van mij
En ik die mens niet die ik wilde zijn
Maar ik wil dat je weet dat ik sta
Tussen de zwets en de bla, bla
Opgekrabbeld uit een boze droom
Niet jouw duivel en geen fantoom
Ik wou het dak op maar het was te hoog
En ik wist dat ik mezelf bedroog
Als de wet en de regel thuis
Een koning van een verlaten huis
Breekbaar door alles waarvan ik hou
Wil ik niet verder zonder jou
Elke stap, elke weg die ik ga
En daarom wil ik dat je weet
Dat ik weer sta.

Ik sta, ik sta naast jou.