Ik hoor het aan je lach en aan je woorden. Alsof je van de twijfel hebt verloren.
Ik merk het als je even naar me kijkt, onzekerheid, raak ik je kwijt?

Het breekt al mijn gedachten en het snijdt recht door mijn hart.
De tijd zal wel verzachten, maar de pijn kleurt alles zwart.
Ik zal altijd op je wachten, ik voel me radeloos zonder jou.

Wat er is tussen jou en mij gebroken. Is alles uitgemaakt of uitgeproken ?
Is wat er tussen ons bestaat voorbij ? Een droom verving, de herinnering.

Het breekt al mijn gedachten en het snijdt recht door mijn hart.
De tijd zal wel verzachten, maar de pijn kleurt alles zwart.
Ik zal altijd op je wachten, ik voel me radeloos zonder jou.

Vertel me dat ik alles heb verzonnen, dat ik je hart voor eeuwig heb gewonnen.
Dat alles in je wereld draait om mij en dat je bij me blijft, de pijn verdwijnt

(c) Mozaiek