Heb ik je al gezegd m'n zoon dat het leven anders gaat, dan wat je klein brein
bestormt als de beeldbuis weer aanstaat. Je moet me niet geloven maar onthou het toch maar goed,
dat het leven snel voorbij gaat en je 't nooit meer overdoet. En ik hou zo van die onschuld op je
vrolijke gelaat, 'k hoop dat je het verder dragen mag als je kinderland verlaat.

Als ik maar verjagen kon, alle wolken voor de zon. Je voor altijd bewaren
tegen 't leed en de gevaren.Dat je er later raad mee wist, de kansen die ik heb gemist.
De hele wereld schenk ik jou, benieuwd hoe jij hem bewandelen zou.

Als je 's avonds slaapt dan sta ik aan je kleine bed. Met heimwee naar die dromen die jouw nachten
hebben gered. Ik verdring dan de gedachten, die m'n woordenschat verstomd.En m'n hele lijf beklemt als
er jou ooit iets overkomt. Maar je weet het altijd beter en toch vraag je steeds waarom.
Ja, je facsineert me elke dag maar een dag is zo snel om

Als ik maar verjagen kon, alle wolken voor de zon. Je voor latijd bewaren tegen 't leed
en de gevaren. Dat je er later raad mee wist, de kansen die ik heb gemist. De hele
wereld schenk ik jou, benieuwd hoe jij hem bewandelen zou.


(c) Mozaiek