Veel heb ik niet nodig, je glimlach 's morgensvroeg.
Wat blauwe lucht, de maan die zucht, voor mij is dat genoeg.
Meer moet ik niet hebben, meer moet het niet zijn.
Een bed, een dak boven mijn hoofd en jij die me gelooft.

Jij, jij die van me houdt, jij die me vertrouwt ook als het leven weegt.
Jij, jij die om me geeft en aan m'n zijde leeft.

Ik gebruik geen duren woorden, neen het gaat me niet om macht.
Een regenvlaag, wat zon vandaag, da's alles wat ik vraag.
Nee, meer wil ik niet wensen, het moet echt niet meer zijn.
't voelt heerlijk om bij jou te zijn, da's wat er telt voor mij.

Jij, jij die van me houdt, hij die me vertrouwt ook als het leven weegt.
Jij, jij die om me geeft en aan m'n zijde leeften steeds weer op me bouwt

Want van je houden is eenvoudig, net als ademen of zien.
En als ik 's morgensvroeg bij jouw lig, hoop ik dat ik je verdien.
Nee ik hoef niet rijk te worden, ik heb al veel te veel.
Jouw hand dat streelt over mijn hoofd en jij die me gelooft

(c) Mozaiek