stel nu dat jij niet bestond
had ik dan een reden om
hier te zijn , in dit aards , paradijs
wachtend op de ochtendzon?

stel nu dat jij niet bestond
hoezeer zou ik jou missen dan?
welke kleur , welke geur , geef ik dan
aan ‘t groots en grandioos portret
dat ik voor jou had klaargezet

stel dat jij verdwijnen zou
herinnering als een vage flard
als een flirt , hoe je kirt , en je lacht
alles wat ons samenbracht
wat waren wij toch soms verward...

stel nu dat jij niet bestond
had ik dan een reden om
hier te zijn , in dit aards , paradijs
wachtend op de ochtendzon?

zeg mij dat je wel bestaat
en dat het slechts om dromen ging
die mij ’s nachts , overdag , en op straat
vervolgen maar dan plotseling
verdwijnen als een tinteling...