Dood aan alle meisjes 
Want ze hebben mij al veel te veel gekost 
Aan eten, kleding, reisjes 
Ze vormen zachtjes aan een zware post 
Ik wil ze nooit meer trouwen 
Ze zijn te duur en leven er op los 
Eén jaar later 
En het klatergouden leven zint mij niet 
Eén jaar later 
Bona fide en qua liefde veel verdriet 

Doodbanale meisjes 
Ze leiden graag een luxueus bestaan 
Hoe ze hechten aan hun lijstjes 
En de man bedreigen in zijn voortbestaan 

Eén jaar later 
En het klatergouden leven zint mij niet 
Eén jaar later 
Bona fide en qua liefde veel verdriet 

Dood aan alle meisjes 
Maar vraag het mij morgen 
eens opnieuw


(c) Monza