Ik heb een zoon en nog drie dochters
In het leven geprojecteerd 
Is het te veel, is het te weinig 
Ik weet het niet, ik heb het nooit geleerd 
Ze zijn nu twaalf en tien en negen 
En de kleinste is bijna vier
En als ik moe ben zo'n zondagmiddag 
Dan zeg ik:  Hé, kom eens even hier

Jij springt van de ene wolk op de andere
Jij bent zo verschrikkelijk jong 
En je wil heel de boel in een kermis veranderen 
En nog liefst met één enkele sprong
Daarom heb ik voor jou maar één wens te wensen
Bij al wat de wereld me gaf 
En ik vraag het je eerlijk, grote mensen 
Blijf met je poten van hen af

M'n oudste dochter wordt al een vrouwtje 
Ja, daar lachen wij soms mee 
Ze wordt al preuts en ze krijgt al borstjes
Je kan het merken, het zijn er twee 
En ze wil later negen kindjes
Allemaal jongens en dat maakt me bang 
Want ze wordt zo ongeduldig 
Het wachten duurt haar veel te lang

Zij springt van de ene wolk op de andere
Zij is zo verschrikkelijk jong 
En ze wil heel de boel in een kermis veranderen 
En nog liefst met één enkele sprong
Daarom heb ik voor haar maar één wens te wensen
Bij al wat de wereld me gaf 
En ik vraag het je eerlijk, goede mensen 
Blijf met je poten van haar af

En dan die jongen wil Johan Cruyff zijn
Die traint de ingewanden uit z'n lijf 
Maar soms kan ie zich toch zo vervelen 
Dan weet ie met zichzelf geen blijf
'k Vraag me soms af, wat zou hij denken
Over alles wat hij beleeft 
Misschien denkt ie wel aan z'n vader 
Die te weinig wolken heeft

Maar hij springt van de ene wolk op de andere
Hij is zo verschrikkelijk jong 
En hij wil heel de boel in een kermis veranderen 
En nog liefst met één enkele sprong
Daarom heb ik voor hem maar één wens te wensen
Bij al wat de wereld me gaf 
En ik vraag het je eerlijk, brave mensen 
Blijf met je poten van hem af

En dan die kleinste, die allerkleinste 
Dat zijn de fijnste van m'n fans
Maar soms merk ik tot m'n ontzetting 
Die worden  ook al een beetje mens
En nu vindt u dat natuurlijk lullig 
Maar soms zou ik willen zeggen: Stop 
Anders word je net als je vader
En dan zijn je wolken op

Want ik spring nooit meer van een wolk op een andere
En jong ben ik ook al niet meer 
En de tijd dat ik alles nog zelf wou veranderen 
Ligt verder dan m'n teddybeer 
Daarom heb ik voor hen maar één wens te wensen 
Bij al wat de wereld me gaf 
En ik vraag het je eerlijk, doodbrave mensen
Blijf met je poten van hen af



tekst : Louis Verbeeck
muziek: Miel Cools