In Alaska op de witte vlakte
Glijdt een slede over sneeuw en ijs
Voortgetrokken door hun trouwe honden
Gaat een bruidspaar op de huwelijksreis
Stevig houdt de bruidegom de teugels
Wind of kou brengt hem niet van de wijs.
 
Door de sneeuw van Alaska
Rijdt een gelukkig mensenpaar
Het zijn Jürgen en Leila
Zij houdt van hem en hij van haar
Als de avond valt
Houdt hun slede halt
Zacht zegt zij: "Lieve Jürgen"
Hij fluistert: "Lieve Leila."
 
's Morgens klinkt weer 't luid geblaf der honden
Want de rust gaf hun nieuwe kracht
Jürgen kijkt gelukkig naar zijn bruidje
Dat heel vertederd tot hem lacht
En zij rijden samen naar een toekomst
Waar 't groot geluk al op hen wacht.
 
Door de sneeuw van Alaska
Rijdt een gelukkig mensenpaar
Het zijn Jürgen en Leila
Zij houdt van hem en hij van haar
Als de avond valt
Houdt hun slede halt
Zacht zegt zij: "Lieve Jürgen"
Hij fluistert: "Lieve Leila."